Orzech włoski (Juglans regia) jest pięknym drzewem chętnie sadzonym w przydomowych ogrodach ze względu na smaczne owoce. Orzech włoski nie jest trudny w uprawie, jakkolwiek aby doczekać się obfitych plonów, musimy uwzględnić jego wymagania co do stanowiska i podłoża.

Stanowisko

Orzech włoski jest gatunkiem światłolubnym i najlepiej rośnie w miejscach z wystawą południową i południowo-zachodnią. Drzewo wymaga gleby ciepłej, w miarę żyznej, zasobnej w próchnicę i wapń, nie znosi zaś gruntów zimnych, kwaśnych i podmokłych, na których choruje i przedwcześnie ginie. Do niewielkich ogrodów wybierzmy rośliny szczepione, bo te w odróżnieniu od drzew z siewu osiągają dużo mniejsze rozmiary.

Sadzenie – krok po kroku

Orzech jest wrażliwy na świeże wapno i dlatego wapnowanie do pH 7,8–6,2 należy wykonać z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem.

Drzewka sadzi się wiosną lub jesienią, przy czym rośliny posadzone jesienią łatwiej się przyjmują. Przed posadzeniem należy starannie przygotować stanowisko: odchwaścić, głęboko przekopać, zasilić dojrzałym kompostem lub dobrze rozłożonym obornikiem. Wszystkie młode drzewka wymagają palikowania, a te sadzone wiosną dodatkowo podlewania, szczególnie podczas suszy. Przed nadejściem zimy roślinę warto okopczykować i zabezpieczyć przed przemarznięciem, używając w tym celu słomianej maty lub agrowłókniny.

Cięcie

Młody orzech wymaga cięcia formującego, które zapewni prawidłowe ukształtowanie korony, a starsze drzewa cięcia sanitarnego i prześwietlającego. Ciąć można wczesną wiosną, byle przed rozpoczęciem wegetacji, lub w sierpniu, a rany należy zabezpieczyć maścią ogrodniczą. Pierwsze cięcie po posadzeniu przeprowadza się w drugiej połowie maja.

Odmiany

Rośliny rozmnażane przez szczepienie (a nie z siewu) osiągają znacznie mniejsze rozmiary i wcześnie wchodzą w owocowanie. Na rynku dostępne są wartościowe odmiany polskiej hodowli, w tym:

– Jupiter – średnio-późna odmiana o średniej sile wzrostu, która owocuje już w 3 roku po posadzeniu i ma duże, smaczne owoce
– Koszycki – odznacza się słabym wzrostem i nadaje się do niewielkich ogrodów; owocuje już w drugim roku po posadzeniu i jest odporny na wiosenne przymrozki
– Leopold – charakteryzuje się bardzo słabym wzrostem i poleca się go do małych ogrodów; uwagę zwracają niezwykłe, dekoracyjnie postrzępione liście
– Targo – odmiana wczesna, plenna, rośnie średnio silnie i jest wytrzymała na mróz; średniej wielkości owoce są pozbawione goryczki i łatwo dają się wyłuskać z łupiny.